1. Jak radzić sobie z uczuciami, które
przeszkadzają w nauce?
·
określić uczucia dziecka,
·
potwierdzić uczucia dziecka pomrukiem
albo słowem,
· zaakceptować uczucia dziecka, nawet jeśli nie
można zaakceptować niewłaściwego zachowania
2. Jak zachęcić dzieci do współpracy?
·
zamiast zadawać pytania, opisać problem
np. "Widzę mokrą farbę na podłodze"
·
udzielić informacji "Łatwiej
wyczyścić farbę zanim wyschnie",
·
zaproponować wybór "Możecie to
wyczyścić mokrą szmatą albo wilgotną gąbką",
·
wyrazić to słowem lub gestem
3. Jakie są możliwości, prowadzące do
samodyscypliny?
·
zamiast karać za niewłaściwe zachowanie
wskazać pomocną metodę,
·
wyrazić swoja stanowczą dezaprobatę, określić
swoje oczekiwania,
·
pokazać dziecku, jak może się poprawić,
·
pozwolić mu doświadczyć, jakie są konsekwencje
jego zachowania
4. Jakie działania rozbudzają twórczy zapał
dzieci i ich zaangażowanie?
·
wysłuchać dziecko co czuje i czego
potrzebuje,
·
streścić punkt widzenia dziecka,
·
wyrazić swoje uczucia i potrzeby słowami:
CHCĘ, POTRZEBUJĘ, OCZEKUJĘ, LUBIĘ
·
zachęcić dziecko do wspólnej "burzy
mózgów"
5. Jak chwalić, aby nie wprawić w
zakłopotanie i krytykować aby nie ranić?
·
zamiast koncentrować się na tym, co jest złe
należy zwrócić uwagę na to, co dziecko osiągnęło, dopiero potem wskazać, co
jeszcze należy zrobić,
·
stosować pochwałę opisową
6. Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu
roli?
·
stworzyć sytuację, w której dziecko może
zobaczyć siebie w innym świetle,
·
pozwolić dziecku usłyszeć, jak mówimy o
nim coś pozytywnego, określić
wzór zachowania, jakiego oczekujemy,
·
przypomnieć dziecku jakieś poprzednie
osiągnięcia
7. Jak stworzyć partnerskie relacje
nauczyciel-rodzice?
·
zamiast zaczynać rozmowę od mówienia co
jest nie w porządku, zacząć od tego co dobre,
·
zamiast wyliczać czego dziecko nie
zrobiło, opisać co dziecko powinno zrobić,
·
zamiast ukrywać istotne informacje,
przekazywać informacje mające związek ze sprawą,
·
zamiast udzielać sobie nawzajem rad, opisać o
dzieje się w domu i w szkole,
·
zamiast tracić wiarę w możliwości
dziecka, ustalić wspólnie plan działania,
·
zamiast kończyć negatywnym stwierdzeniem,
zakończyć spotkanie jakimś pozytywnym stwierdzeniem, które można powtórzyć
dziecku,
·
nie zapominać po spotkaniu o poczynionych
ustaleniach i postępować zgodnie z planem.
8. Rozwiązywanie konfliktów w szkole:
- Wysłuchaj, co dziecko czuje i czego potrzebuje:
DOROSŁY: bardzo się martwisz, że
oblałeś test z hiszpańskiego.
DZIECKO: Tak! Napisałem dobrze tylko 12
słówek z 20, a uczyłem się wczoraj przez godzinę!
- Streść punkt widzenia dziecka:
DOROSŁY: Jesteś naprawdę zniechęcony.
Chociaż próbowałeś wbić sobie do głowy
wszystkie nowe słówka, niektórych nie zapamiętałeś.
C. Wyraź swoje uczucia i potrzeby:
DOROSŁY: martwię się, bo jeśli nie
zapamiętasz podstawowego słownictwa, będziesz miał coraz większe braki.
D. Zachęć dziecko do wspólnej burzy mózgów:
DOROSŁY: Zastanawiam się, czy gdybyśmy wspólnie
pomyśleli, przyszłyby nam do głowy jakieś nowe i bardziej skuteczne sposoby
uczenia się?
E. Zapisz wszystkie pomysły, nie oceniając
ich.
DZIECKO: chcę rzucić hiszpański!
DOROSŁY: (zapisuje): Zapisałem to. Co jeszcze?
F.
Wspólnie
zadecydujcie, które pomysły wam się nie podobają, które są dobre i jak
wprowadzić je w życie:
DOROSŁY:
Co sądzisz o zrobieniu kart ze słówkami i uczeniu się codziennie tylko czterech
nowych słów?
DZIECKO: podoba mi się to. Ale wolę nagrać nowe słowa
na mp3 i puszczać tak długo, aż zapamiętam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz